بیماری های انگلی کپورماهیان:

1- بیماری لکه سفید

از علایم آن خارش پوست، حرکت تکان ه­ای، تلاش برای به داخل کشیدن هوا، افزایش ضربان آبشش، آسیب آبشش ­ها، ظهور لکه­ های سفید بر روی آبشش­ ها، باله ­ها، چشم ­ها و پوست می­ باشد.

درمان: غوطه وری در مالاشیت سبز

2- تریکودینوسیس

از علائم آن می توان به تجمع در سطح آب، بروز زواید سفید رنگ بر سطح پوست، ترشح و انباشت شدید موکوس بر روی آبشش ها، خوردگی باله­ ها، رنگ پریدگی آبشش­ ها و انباشته شدن سطح آنها از موکوس و پوسته سلول­ه ای مرده اشاره کرد.

درمان: غوطه دادن در نمک، فرمالین یا مالاشیت سبز، استفاده از مس اکسی کلرید در آب

3- داکتیلوژیروسیس

نوعی از انگل های خارجی پوست و آبشش ماهی که تنها به یک میزبان نیاز دارند. از علائم آن می­ توان به شنا کردن ماهی­ ها در ورودی آب، کم­رنگی پوست، ریزش فلس، آسیب و خون­ ریزی در آبشش ماهی اشاره کرد.

درمان: غوطه دادن در نمک، آمونیاک، ارگان­وفسفات، نگوان و پرازیکوانتل، خشک کردن استخر

4- ژیروداکتیلوسیس

ماهی ­های آلوده مدام در حال شنا هستند، خاکستری شدن پوست، رنگ پریدگی آبشش­ ها، خوردگی و رنگ پریدگی در باله ­ها از علائم این بیماری می ­باشد.

درمان: غوطه ­وری در نمک، آمونیاک، ارگان­وفسفات، نگوان و پرازیکوانتل، خشک کردن استخر

5- دیپلوستوموسیس

علائم آن شامل، عدم توانایی کنترل بدن در هنگام شنا، تیرگی پوست، خون مردگی ­های کوچک بر روی شکم، از دست دادن وزن، ضعف بینایی در ماهی، خون­ مردگی در چشم ­ها، التهاب در چشم­ ها، ورم چشم­ ها می­ باشد.

درمان: غوطه وری در پرازیکوانتل، از بین بردن سایر میزبان­ های انگل در محیط مانند پرندگان و حلزون­ ها

6- ارگاسیلوسیس

این بیماری از انگل خارچی (پاروپا) ایجاد می­ شود. علایم آن شامل، از دست دادن وزن، کند شدن رشد، مرگ و میر، زوائد سفید کوچک بر روی آبشش ها، هایپرپلازی آبشش ­ها (عارضه ­ای که به علت بالا رفتن سرعت تکثیر سلولی اتفاق می ­افتد و باعث بزرگ شدن اندام می­ شود)، نکروز بافت­ه ای آبششی، از بین رفتن لامل آبششی و کم­شدن حجم تبادل گاز با محیط می ­باشد.

درمان: غوطه­ وری در کلوروفس یا ارگان­وفسفات، خشک کردن استخر در آفتاب

7- لرنه آ

نوعی انگل خارجی (پاروپا) می­ باشد که باعث لاغر شدن و از دست دادن اشتها می­ گردد، مشاهده­ ی کرم ­های لنگری بر روی آبشش­ ها و سطح بدن از دیگر علائم آن است.

درمان: غوطه دادن در نمک، پتاسیم پرمنگنات یا ارگان­وفسفات

8- هگزاميتا (اكتوميئوس) (Hexamita):

برخلاف ساير بيماری­ هاي انگلي، عفونت با هگزاميتا اغلب علائم مشخصي به غير از افزايش مرگ و مير ندارد. انگل در روده قرار دارد و باعث خون ريزي در اين عضو مي­ شود و بعضأ به حدي است كه روده و منطقه مخرج آشكارا قرمز رنگ مي­ شوند. معمولا تلفات بيش از 10 درصد از كل ماهيان در روز نيست و ماهيان آلوده حالت عصبي شديدي نشان مي­ دهند. ماهياني كه آلودگي كمتري دارند حالت كسل و بي­ حال دارند و اغلب سياه رنگ هستند و اشتهايشان كاهش مي­ يابد. وقتي روده چنين ماهياني باز مي­ شود ممكن است حاوي مايع شفاف يا مايل به زرد باشد. درمان: استفاده از كاربازونوكسيد Carbasonoxyde با غلظت دو درصد دوبار در روز به مدت پنج روز همراه غذا موثراست.

بیماری های قارچی کپورماهیان:

1- ساپرولگنیوسیس

اين قارچ به شكل لكه­هاي خاكستري مايل بـه سفيد در روي بدن ماهي كه در زيرآب به صورت پنبه مخملي با رشته­ هاي قارچي ديده مي­شود، پديد مي­آيد. ضايعات در ابتدا به صورت مدور است ولي بعد به تدريج به همديگر ملحق و وسيع مي­ شوند. گاهي كناره زخم­ها به رنگ خاكستري تيره دیده می­ شود كه به­دليل وجود مقداري لجن و آشغال و پسمانده غذايي در كناره­هاي زخم است. قارچ ساپروليگنا معمولا به رنگ سفيد متمايل به خاكستري است و ظاهري خزه مانند دارد. 

پيشگيري و درمان:  بالابردن كيفيت آب ورودي و تعويض مناسب آب در پيشگيري موثراست. استفاده از فُرمالين، نمك، سولفات مس

2- پوسیدگی آبشش

این بیماری موجب رنگ موزائیکی آبشش، خون ریزی، کم­ خونی و مرگ می­ گردد.

درمان: ضدعفونی با آهک و سولفات مس